به درستی که پروردگار متعال همواره بخشش‌‌های فراوانی دارد، پس ییایید خود را در معرض آن قرار دهیم که اگر تنها یکی از این رحمت‌‌ها و برکت‌‌ها به ما برسد تا ابد زیانمند نشویم.
چه کسی جز خدا شایستگی آن را دارد که انسان خود را در مقابل او ذلیل کند ونسبت به او فروتنی نماید؟
کیست که باید دل‌‌ها از محبت او لبریز شده و ورد زبان‌‌ها گردد؟
کیست که ارواح، پیرامون عرش او دور می‌زنند واز وزش باد رحمتی که از طرف او می‌وزد استنشاق می‌نمایند؟
کیست جز حضرت حق که مستحق ستایش، سپاسگزاری، تعریف و تمجید باشد؟
کیست غیر از خدا که اگر به او پناه ببریم ما را از ترس و وحشت نجات دهد وهرگاه او را به فریاد بخوانیم اجابتمان کند؟!
پروردگارا! ای فرمانروا و مولای ما! چه بزرگواری وچقدر بزرگ است کرم و بخشش تو! و چقدر مهربان وبردباری! مردم تو را نافرمانی می‌کنند اما آنان را می‌بخشایی، اگر از تو فرمانبرداری کنند تشکر می‌نمایی و بهتر به آنان عطا می‌کنی، ما به بیراهه می‌رویم و تو خطا‌های ما را می‌پوشانی، از تو نیکی به ما رسد و از ما به تو، بدی وناسپاسی.!
«ربَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِن لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِین»(أعراف/23) "پروردگارا! ما بر خویشتن ستم کردیم، و اگر بر ما نبخشایى و به ما رحم نکنى، مسلما از زیانکاران خواهیم بود."
برادران و خواهران روزه‌دار! خداوند نسبت به بندگانش مهربان است؛ آنها را به اطاعت خود راهنمایی کرده و توفیق انجام عبادت را به آنها می‌دهد ودر مقابل فرمانبرداریشان، پاداششان می‌دهد. چه بخششی از این بزرگتر؟!
به ما می‌گوید: مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را. آمرزش گناهان را از من بخواهید تا گناهان شما را ببخشایم و هرگاه گناه کردید به سویم برگردید و توبه کنید تا توبه‌ی شما را بپذیرم. چه نیکی و احسانی از این بزرگتر؟!
انسان خردمند کسی است که به محض شنیدن کاری که در آن رضای خداوند باشد آن را با تمام سعی و تلاش انجام دهد و در آن کوتاهی ننماید. و کاری را که در آن ناخشنودی خداوند باشد ترک کند:«أُولئِکَ یسَارِعُونَ فِی الْخَیرَاتِ وَهُمْ لَ‌ها سَابِقُونَ»(مؤمنون/61﴾ "آنانند که در کارهاى نیک شتاب مى ورزند و آنانند که در انجام آنها سبقت می‌جویند."
برادران و خواهران گرامی! رمضان، ماه مبارک خداوند است. ماه خیر و نعمت، ماه ایمان و آرامش، ماه قرآن، ماه ذکر، تسبیح، تراویح، ماه صبر، مبارزه با نفس، ماه تقوی، ماه رحمت ومغفرت و ماه رهایی از آتش.
کامیاب وخوشبخت کسی است که خداوند ا و را موفق نموده و بر استفاده بهتر از شب‌‌ها و روز‌های این ماه نورانی در مسیر اطاعت و بندگی خود، او را یاری کرده باشد و شکست‌خورده کسی است که خداوند او را به خودش واگذار نموده و دنباله‌رو هوا‌های نفسانی‌اش شده باشد و در حالی این ماه را به پایان ببرد که کوتاهی نموده و با دستانی خالی و ناامید از این ماه خداحافظی کرده باشد.
آیا ممکن است از این ماه استفاده نماییم و با کوله‌باری از ایمان و تقوا از آن خداحافظی کنیم؟
آری! اما کیست که از این ماه استفاده نماید واز آن بهره‌مند شود؟!
آنچه در پی می‌آید توصیه ها ونصایحی‌اند به برادرا ن و خواهرانم، به امید اینکه آنها را بشنوند و خداوند آنان را مستفید گرداند؛ زیرا طبق فرموده پیامبر(ص):"رُبَّ حامل فقهٍ الی من هو أفقهُ منه" چه بسیارند کسانی که حامل فقه هستند و آن را به کسانی می‌رسانند که نسبت به درک مفهوم وحقیقت آن از او فقیه‌تر می‌باشند.
1- بهترین چیزی که خود و دیگران را به آن توصیه می‌نمایم، اخلاص در تمام اعمال و اصلاح نیت می‌باشد و اینکه روزه‌ی ما متأثر از فشار‌های اجتماعی یا خانوادگی نباشد؛ چون خداوند اعمالی را از ما می‌پذیرد که فقط به خاطر رضای او انجام داده باشیم.
2- تجدید توبه و استغفار فراوان در این ماه مبارک؛ و اینکه گناهان خود را از رحمت و مغفرت خداوند بزرگتر نپنداریم و این فرمایش خداوند را به یادمان بسپاریم که در قرآن عظیم الشأن می‌فرماید:«قُلْ یا عِبَادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِن رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»(زمر/53﴾"بگو:اى بندگان من که بر خویشتن زیاده روى روا داشته اید! از رحمت خدا نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را مى آمرزد، که او خود آمرزنده مهربان است."
دروازه توبه باز است و بخشش خداوند صبح و شام به سوی انسان‌‌ها فرود می‌آید و این حدیث نبوی را نصب‌العین خویش قرار دهید که حضرت جبرئیل به پیامبر(ص) فرمودند:"بعُد من أدرکَ الرمضانَ فلم یُغفَر لَه، قل آمین فقال النبیُ آمین".
3- ماه رمضان ماه قرآن است، هر کدام از ما باید برنامه ای روزانه داشته باشد که در آن آیات خداوند را بخواند و برنامه ای نیز برای مطالعه‌ی سیره‌ی گذشتگان صالح ازقبیل پیامبران، اصحاب و یاران آنها، مجاهدین، مصلحین و دانشمندان اسلامی داشته باشد.
انسان محروم و خسارتمند کسی است که ماه رمضان را به پایان ببرد در حالی که هنوز یک بار هم قرآن را ختم نکرده باشد.
برای اینکه از خیرات و برکات این کلام نورانی بیشتر بهره مند شویم ترجمه ای از آن را به زبان محلی در خانه داشته باشیم و هر روز ساعتی آن را بازه کرده و مطالعه نماییم(برای کسانی که با زبان فارسی آشنایی دارند تفسیر نور اثر دکتر مصطفی خرم دل در یک جلد و ترجمه‌ی فارسی صفوة التفاسیر در چهار جلد پیشنهاد می‌شود).
4- چه کسانی را به مواظبت بر نماز‌های تراویح توصیه نماییم؟ آیا کسانی که نماز‌های واجب را هم نمی‌خوانند؟ کسانی که می‌خواهند خود را به خواندن نماز جماعت در مسجد عادت دهند از همین امروز شروع نمایند شاید با رسیدن ماه رمضان نفسش آمادگی این چیز‌ها را پیدا کرده باشد، تا اینکه رمضان کمکی باشد برای او بر خواندن نماز‌ها به جماعت؛ اما کسانی که بر خواندن نماز‌ها به جماعت مواظبت می‌نمایند آنها را به رفتن نماز‌های تراویح توصیه می‌نماییم. برادر و خواهرم! حقیقت همین است؛ پس خودت را از اجر و ثوابی که در این ماه مبارک وجود دارد محروم منما. در مانده و عاجز کسی است که خود را به کار‌ها وعبادت‌های کم و اندک راضی نموده و در پی اعمال بیشتر نباشد.
5 – روزه باید مفهومی عام و گسترده داشته باشد و در نخوردن و نیاشامیدن خلاصه نشود؛ بلکه باید از انجام دادن کار‌های زیادی خود داری نماییم.برای مثال:
چشمهایمان را باید از دیدن چیز‌های حرام از قبیل شبکه های ماهواره ای مستهجن، نگاه کردن به نامحرم و... فروگیریم.
گوشهایمان باید از شنیدن حرام از قبیل ترانه ها، غیبت و سخنان بیهوده امتناع ورزد.
خانه هایمان باید از همه‌ی منکرات به ویژه از اختلاط زن و مرد نامحرم و مواد مخدری که جوانان و نوجوانان را به هلاکت و نابودی می‌کشاند در امان باشد.
چه کسی مسؤول خانه و خانواده است؟
پدر محترم! تو اولین کسی هستی که در پیشگاه خداوند در مورد فرزندان وخانواده ات از تو سؤال می‌شود.
چه کسی دشمن را از طریق مجله ها ونوار‌های مبتذل به خانه ات می‌آورد؟ آیا تو مسؤول نیستی؟ آیا این منکرات را مشاهده نمی‌نمایی؟ آیا وظیفه پدر فقط تهیه‌ی نان وآب است وبس؟ خداوند در مقابل تهیه‌ی این‌ها تو را جزای خیر دهد؛ اما باید دانست که پدر وظیفه ای سنگین‌تر از این‌ها برعهده دارد.
فرزندان هم باید بدانند که آنها هم به نوبه‌ی خود مسؤول هستند. چون پدراگرمرتک خلافی هم شود، کار خلاف پسر و دختر را توجیه نمی‌نماید.
شکم‌هایمان رااز حرام محفوظ بداریم؛ مانند ربا، شریک شدن با کسانی که معلوم نیست در چه راهی با این پول‌‌ها تجارت می‌کنند، گذاشتن پول در بانک و گرفتن سود آن.
به این فرموده‌ی خداوند گوش جان بسپاریم که می‌فرماید:«وَلاَ تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَینَکُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِ‌ها إِلَی الْحُکَّامِ لِتَأْکُلُوا فَرِیقاً مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»(بقره/188)"و اموالتان را میان خودتان به ناروا مخورید، و[ به عنوان رشوه قسمتى از] آن را به قضات مدهید تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخورید، در حالى که خودتان[هم خوب] مى دانید.
این آیه بعد از آیه ی« کُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّی یتَبَینَ لَکُمُ الْخَیطُ الْأَبْیضُ مِنَ الْخَیطِ الْأَسْوَدِ...» "و بخورید و بیاشامید تا رشته سپید بامداد از رشته سیاه[شب] بر شما نمودار شود" نازل شده است.
مفسران گفته اند: این آیه اشاره است به اینکه هرکس از دستورات خداوند در رابطه با پرهیز از خوردن و آشامیدن در روز رمضان پیروی نماید، باید از خوردن مال در راه‌های حرام ( ربا، دزدی، غصب و.. ) نیز از دستورات او پیروی نماید؛ زیرا خوردن مال به باطل حرام بوده ودر هیچ زمانی حلال نیست.
راستی این ماه فرصت خوبی است برای تغییر دادن عادت و روش‌‌های زشت وتصرفات باطل و جایگزین نمودن بهترین عادت‌‌ها و اخلاق‌های حسنه. کسانی که در رابطه با ترک عادات زشت مانند سیگار کشیدن و... بهانه می‌گیرند می‌توانند در این ماه اراده ای قوی وعزمی راسخ پیدا کنند.
6 –شفقت، مهربانی، دوستی و احسان نعمت‌‌های بزرگی هستند که خداوند به هر که بخواهد می‌بخشد. هرگاه خداوند نسبت به کسی اراده خیر داشته باشد صفت شفقت ومهربانی نسبت به بندگانش را در دل او قرار می‌دهد.
کسی را نمی‌بینی که نسبت به برادران مسلمانش دوستی واحسان داشته باشد مگر اینکه تمام مردم نیز اورا دوست داشته، به او احترام گذاشته و تعظیمش می‌نمایند. پیامبر(ص) فرموده است:"المؤمن یألف ویؤلف ولا خیر فیمن لا یألف ولا یؤلف" مؤمن دوست می‌دارد و دوست داشته می‌شود و هیچ خیری در کسانی نیست که دوست نمی‌دارند و دوست داشته نمی‌شوند. باز می‌فرماید:"والراحمون یرحمهم الله و إنما یرحم الله من عباده الرحماء" کسانی که مهربان هستند خداوند نیز با آنها رحیم و مهربان است و خداوند از میان بندگانش به کسانی رحم می‌کند که رحیم و مهربان باشند.
چه بسیارند مسلمانانی که به کمک ومحبت برادرانشان محتاجند؛ مسلمانانی که جنگ و مشکلات زندگی آنها را زیر فشار قرار داده و خانه و مکانی برای زندگی واستراحت ندارند. بعد از خداوند چه کسی باید به کمک آنها بشتابد؟ تنها شما اهل ایمان و مهربانی هستید که باید به این فکر بوده و در این زمینه فعالیتی داشته باشید.
ما کی احساس مسؤولیت می‌کنیم و به این انتظار نمی‌نشینیم که مردم بیایند و از ما بخواهند؟
چرا عجله نمی‌نماییم؟ چرا صادقانه فکر نمی‌کنیم؟ کسی که صدقه یا مال زکات دارد به جای اینکه آن را به چندین فقیرو مسکین بدهد که نه آنها را بی نیاز نموده ونه آنها را از گرسنگی نجات می‌دهد، صدقات وخیرات خود را به خانواده ای ببخشد تا برای مدتی احتیاجات آنها را برطرف کرده و آنها را از فقر و گرسنگی نجات دهد.
بدان که کمک کردن تو به برادران فقیر و مسکین، عین محبت ودوستی با آنها است.
7 - روزه گرفتنت مانند حالت کسی باشد که دارد با دنیا خدا حافظی می‌کند.
ما هر سال برای اینکه حق خداوند را ادا نماییم، روزه می‌گیریم؛ بیایید امسال به نیت تحقق بخشیدن به فرموده پیامبر(ص) روزه بگیریم که می‌فرماید:"کسی که ازروی باور ویقین روزه بگیرد خداوند گناهان او را می‌بخشد."
اگر می‌خواهیم دراین ماه چندین بارقرآن را ختم کنیم حداقل یکی از ختم‌هایمان با تفکر، خشوع و درک معانی آن باشد.
در تمام روز‌های رمضان که بر نماز‌های جماعت حریص هستیم این خصلت را در طول زندگی داشته باشیم.
در رمضان به غذای جسم اهمیت بیشتری می‌دهیم پس باید به غذای روح و قلبمان نیز اهمیت بیشتری بدهیم.
برای کمک به فقرا ومساکین صدقه می‌دهیم، بیایید امسال به خودمان نیز صدقه بدهیم و با خودمان صادق باشیم بدین گونه که به هر چه خداوند حرام کرده نزدیک نشویم تا خود را از آتش جهنم نجات دهیم.
از صفت بخل پرهیز نماییم و تنها برای خودمان دعا نکنیم، بلکه برای برادران مسلمان نیز دعا کنیم.
اگر توفیق افطار دادن به روزه داران را پیدا کرده ای نیت وقصدت تنها رضای خداوند باشد و از آنها انتظار تشکر و قدردانی را نداشته باشیم.
در خاتمه باید یادآوری نمود که کار کم اما پیوسته بهتر از کار بسیار و مقطعی است، محافظت بر واجبات و سنت‌‌ها و رواتب، تراویح و نماز وتر با جماعت خواندن، خواندن جزئی از قرآن با کمی تدبر، نشستن بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب هر چند در روز‌های تعطیلی هم باشد همراه با حفظ زبان و دیگر اعضاء از حرام، مصادیقی از تقواست. تقوا به معنی انجام مأمورات وترک منهیات است.
«یا أَی‌ها الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»(بقره/183)"اى کسانى که ایمان آورده اید، روزه بر شما مقرر شده است، همان گونه که بر کسانى که پیش از شما[بودند]مقرر شده بود، باشد که پرهیزگارى کنید."
اللهم اجعلنا و والدینا من عتقاء شهر رمضان
نظرات
مبارک است